Mijn Olympische Marathon

vrijdag 27 juli 2012; Vandaag zou het echt beginnen, na een paar dagen testdraaien met het voetbal zou het vandaag echt beginnen Om 04:00 uur leken alle scripts werkelijk te werken, en was ik klaar voor mijn Olympische prestatie. Al vanaf de spelen in Los Angels wil ik niets missen van het Olympische fenomeen en ook nu heb ik zes beeldschermen tot mijn beschikking en ook deze spelen ga ik weer voor een tv marathon van meer dan 300 uur.

Nog werkend aan het Olympische ritme merkte ik dat er nog zoiets betstaat als ochtend. Ik ben een nachtmens en had het begrip ochtend al een tijde niet ervaren, zonsopgang wel, maar dat was meestal na een nacht werken. Nog niet helmaal wakker na het korte nachtje melde ik me om precies 10:00 uur op de redactie om te gaan genieten van de kwalificatie ronde van het Boogschieten. De spelen gaan toch echt beginnen, voetbal is het hele jaar al op tv, maar met het boogschieten zou het echt beginnen.

De PC's en de HD decoder waren nog aan het booten, maar de analoge tv had zijn lampen al opgewarmd en stond ook al op de NED 1, maar geen boogschieten. De digitale beeldverwerkers waren intussen ook wakker en toonden mij de gids, snel browse ik door de nationale zenders op zoek naar het boogschieten. Nergens zelfs op de BBC niets.

Over naar het laatste medium wat door het opstartproces heen is gekomen, ja ook de laptops en de pc's moeten nog even wennen aan het feit dat er voor het begin van de middag weer elektronen door de circuits gejaagd worden. Nos.nl met livestreams over 8 kanalen, maar ook hier niets van Rick van der Ven te zien, BAH!. Op de site viel te lezen: Vanaf 10.00 uur: plaatsingsrondes bij het handboogschieten met Rick van der Ven (geen stream)

Zit je met je goede gedrag op de redactie te kijken naar 7 beeldschermen die van alles tonen maar geen boogschieten en met maar 6 uur slaap droom ik weer weg met de gedachten aan de estafette dames en Marianne Vos. Morgen al het zwemmen en zondag gaat het gebeuren voor Marianne, gedachten aan goud en een gevoel van verliefdheid stroomt door de aderen. Of zal het gewoon een self inflicted adrenaline, dopamine en serotine stoot zijn aan de gedachten op de minstens 10x goud die Nederland gaat winnen.

Ik schrik weer wakker en kom er weer achter dat dromen vaker bedrog zijn dan de het liedje ons doet geloven en besluit maar verder te gaan met programmeren, er moet nog wat gebeuren met de website voordat het vuur ontstoken wordt en we eindelijk echte sport kunnen gaan zien. Het wordt vanavond even doorzitten, want de openging en sluitingsceremonies zijn mijn twee minst favoriete onderdelen.

Inmiddels meldt ook mijn collega zich op de redactie met de vraag wat hij nog kan doen. We maken er een rustige dag van en wachten op de berichten in de media hoe het boogschieten is verlopen. En we waren niet de enige die er zeer verbolgen over waren. Diverse Nederlandse supporters hadden zich verzameld op Lords Cricket Ground om Rick van der Ven zijn 72 pijlen naar het doel te zien schieten. Waarom niemand mocht komen kijken is voor iedereen nog steeds een raadsel van de Ven included.

Morgen dan maar los en gelijk met wielrengoud voor Tersptra en goud voor de estafette dames zwemmen die al 4 jaar ongeslagen zijn. Het goud bij de lichtgewicht judoka's is de kers op taart, ik ben morgen weer gewoon om 10 uur op de redactie.